Podsumowanie kursu zastępowych

„Gdybym dziś mógł wybierać miejsce, które chciałbym zajmować w Ruchu, to chciałbym być zastępowym”
Robert Baden-Powell, Lord of Giwell


Z pewnością nie muszę Was przekonywać jak ogromne jest znaczenie zastępu w metodzie harcerskiej. Roland E. Philips, stwierdził nawet, że „system zastępowy nie jest jedną z wielu metod organizowania pracy skautowej, lecz że jest on jedyną metodą”


Przynależność do zastępu, czyli do grupy 7-8 osobowej, często będącej paczką dobrych przyjaciół, daje naszym harcerzom poczucie bezpieczeństwa i przynależności oraz poczucie wspólnoty. Często zaspokaja ich potrzebę samorealizacji, bycia potrzebnym, zauważonym, docenionym. Sprzyja rozwijaniu pewnych cech i umiejętności – wrażliwości, odpowiedzialności, umiejętności wzajemnej pomocy, podejmowania decyzji i wielu innych. Z kolei nam, kadrze druzyn, umożliwia sprawną organizację drużyny poprzez podział zadań i koordynowanie pracy drużyny poprzez zastępowych. No właśnie, nasi zastępowi …


Zastępowym zostaje harcerz, który ma pewne cechy, wyróżniające go spośród innych. Wybór zastępowego może odbyć się na podstawie dwóch schematów:
1. drużynowy powierza jednemu z harcerzy, który odznacza się pewnymi cechami, zadanie stworzenia nowego zastępu
2. z grupy harcerzy podczas pracy wyróżnia się jeden. To on najczęściej kieruje działaniami, najwięcej wie, ma największy autorytet wśród reszty grupy i to właśnie jego drużynowy mianuje zastępowym.


Wybrany na zastępowego harcerz powinien charakteryzować się pewnymi cechami:
– zdolnościami przywódczymi i organizacyjnymi
– odpowiedzialnością
– pomysłowością, inicjatywą, twórczym myśleniem
– umiejętnością podejmowania decyzji
– umiejętnością ciekawego przekazywania wiadomości
– szerokimi zainteresowaniami, dużą wiedzą ogólną, a również(szczególnie!) harcerską.
– umiejętnością dotarcia do każdego członka zastępu i zaprzyjaźnienia się z nim
A jaki jest zastępowy naszego hufca? Czym się charakteryzuje? Jakie ma problemy? Czego się obawia: z czym sobie świetnie radzi, co „idzie” mu troszkę gorzej? Jak pracuje ze swoim zastępem, a jak chciałby pracować? Jakie ma pomysły na zbiórki? Czy zdobywa stopnie i sprawności dając tym samym przykład swoim harcerzom? O tym wszystkim i o wielu, wielu innych problemach i kwestiach dyskutowaliśmy i prowadziliśmy zajęcia na Kursie Zastępowych. A jak to wszystko się przedstawia – spójrzcie poniżej


Zastępowy Hufca Otwock to zastępowy:·
– spostrzegawczy
– odpowiedzialny
– sprawiedliwy
– samodzielny
– pomysłowy
– pracowity
– wytrwały
– pogodny
– rycerski
– ambitny
– karny


Problemy i wybory, przed jakimi stoją nasi zastępowi:
– konflikty z kadrą
– niezrozumienie przez przybocznych
– wybór funkcji
– konflikt z drużynowym
– nieprzychodzenie na zbiórki harcerzy
– nieporozumienia miedzy drużynami
– rywalizacja o funkcję zastępowego
– niewykonywanie poleceń przez członków zastępu
– niedocenianie przez członków zastępu- nieporozumienia w zastępach


Z czym nasi zastępowi spotkali się po raz pierwszy:
– stopnie harcerskie (możliwość ich oznaczania, a przede wszystkim MOŻLIWOŚĆ ich zdobywania!)- sposoby rozwiązywania konfliktów
– dokładna struktura Hufca Otwock
– konspekt zbiórki; cyt. „ (…) fajnie, że coś takiego istnieje …”
– obrzędy i tradycje drużyny i zastępu


Kurs Zastępowych dobiegł już końca. Patenty i dyplomy przyznane, rozkaz komendanta rozwiązujący komendę kursu „już się pisze”. Ale kurs nie odbyłby się bez pracy i wysiłku sztabu ludzi, którzy przez cały czas nam, Kasi Stolarskiej i mi, pomagali.
Jak powiedział Karol Wojtyła „Człowiek jest wielki nie przez to, co ma, nie przez to, kim jest, lecz przez to, czym potrafi dzielić się z innymi” – sobą, swym czasem, zaangażowaniem, ogromnym wysiłkiem i pracą podzielili się z nami Julita i Piotrek. Bez Was, waszego uśmiechu, zapału i pracy, jaką włożyliście, nie dałybyśmy rady.
Dziękuję za wsparcie i motywację, ciepłe słowa i otuchę, wielką pomoc i cenne wskazówki Magdzie. Dziękuję również Tomkowi (G) – główny sponsor kursu (wydruki, kserokopie, materiały – „ful-serwis”:-)


Ogromne dzięki wszystkim osobom, które prowadziły zajęcia – Mirkowi (Mirku, dziękuję za „patronat medialny” kursu 🙂 i Karolinie Śluzek, Sylwii Żabickiej, Ilonie, Michałowi (dziękujemy też za materiały i płyty), Izie (dziękuję również za cenne rady), Monice i Markowi, Druhnie Uli i Druhowi Zbyszkowi. Dzięki pomysłom Piotrka Zadrożnego, przy pomocy Łukasza, Maćka, Ramba i Piotrka Trąbińskiego odbyć się mogła gra podsumowująca. Dziękuję Jurkowi za wypożyczenie sprzętu oraz projekt i wydruk dyplomów i patentów oraz Tomkowi Kępce, za pomoc w organizacji sprzętu.
Bardzo serdecznie Wam WSZYSTKIM dziękuję!

Monika Rybitwa