O czym powinniśmy wiedzieć…

O czym powinniśmy wiedzieć gdy w grze terenowej uczestniczą dzieci mniej sprawne i wymagające dodatkowej troski i opieki?


1. Uczestnicy gry powinni być nastawieni przyjaźnie do każdego dziecka, które swoim zachowaniem i sprawnością nie dorównuje pozostałym. Są poinformowani o dysfunkcjach i trudnościach, z którymi to dziecko musi sobie radzić. Wykazują chęć pomocy i współpracy z tym dzieckiem, wiedzą w jakim zakresie mogą pomagać i kiedy pozwalać by dziecko to radziło sobie samo.


2. Uwrażliwiamy wszystkich harcerzy, by nikt, nawet nieopatrznie nie wyśmiewał się i nie dokuczał dziecku mniej sprawnemu, a każdego cechowała pełna tolerancja i chęć współpracy. Jeśli w drużynie znajdzie się dziecko, które nie chce stosować tych zasad, pracujemy z nim indywidualnie, a jeśli to nie pomaga eliminujemy je z zespołu.


3. Każde dziecko niepełnosprawne lub mniej sprawne traktujemy indywidualnie, dysfunkcje tego dziecka mogą być rzadko spotykane, nieznane i wymagające indywidualnego traktowania. Sposób traktowania tego dziecka, pomaga mu w samoobsłudze, radzeniu sobie z różnymi problemami, daje szanse równego startu z innymi i nie może go dyskryminować.


4. Grę i zadania dostosowujemy do możliwości dziecka mniej sprawnego, wyznaczamy mu taką rolę, by mógł aktywnie uczestniczyć w grze i w miarę swoich możliwości był pożyteczny, wypełniał odpowiedzialną funkcję i podejmował walkę. Może to być funkcja np.: profosa (komendanta aresztu), rozjemcy, lekarza, sanitariusza, strażnika itp.


5. Sprawdzamy, czy rolę w grze i zadanie jakie ma wykonać dziecko mniej sprawne jest dla niego zrozumiałe i przewidujemy trudności, z którymi się spotka i które będzie musiał pokonać samodzielnie, a w czym musi otrzymać dyskretną pomoc. Zadania staramy się tak dobierać, by jak najwięcej było takich, które dziecko samo wykona.


6. Wyznaczamy opiekuna takiego dziecka spośród uczestników gry, który z jednej strony dyskretnie będzie mu pomagał z drugiej ochroni przed niespodziewanymi niebezpieczeństwami.


7. Sprawdzamy, czy dziecko ma przy sobie (lub jego opiekun) niezbędne oprzyrządowanie, lekarstwa albo inne, niezbędne pomoce.


8. Po grze nie zapominamy o ocenie i nagrodzie dla dziecka mnie sprawnego.


hm Zbigniew Bugaj HR