Oglądaliście kiedyś zawody w curlingu? Niby nuda, ale jak wciągnie…(ostatnio oglądałem tv do czwartej rano). Ta perfekcja i spokój na twarzach zawodników…
Jakkolwiek egzotycznie dla polskich uszu brzmi nazwa tego sportu, to legitymuje on się bardzo długą historią sięgającą XVI wieku.
Curling wywodzi się ze Szkocji (pierwsze wzmianki sięgają roku 1511) gdzie podczas zimy grano na zamarzniętych jeziorach przepychając niewielkie kamienie. W XVII wieku zaczęto używać kamieni ze specjalnymi uchwytami, co bardzo zbliżyło zasady tego sportu do zasad dzisiaj obowiązujących. Pierwszy klub curlingowy powstał w 1716 roku. Z czasem sport ten przeniknął do innych części Wielkiej Brytanii a także na tereny kolonizowane w Ameryce Północnej. W połowie XIX wieku curling z pewnymi modyfikacjami trafił do krajów alpejskich. W XX wieku ustandaryzowano wielkość używanych kamieni i wprowadzono ten sport do hal. Od 1963 roku rozgrywane są MŚ w curlingu a od 1951 roku ME (jednak organizacją zawodów zajmowały się dwie różne federacje). Curling został włączony do oficjalnego składu dyscyplin olimpijskich w Nagano w 1998 roku.
Podstawowe zasady tego sportu są dość proste – wszystko polega na takim popchnięciu kamienia (z zamontowanym uchwytem) aby znalazł się najbliżej wyznaczonego punktu centralnego – i co najważniejsze bliżej niż kamień drużyny przeciwnej. Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City zawody rozgrywane były na pasie lodu o wymiarach 4,75 x 44,50 m a sam kamień ważył 42 funty. W konkurencji tak pań jak i panów uczestniczy 10 drużyn. Początkowo spotkania odbywają się na zasadzie „każdy z każdym” – wyniki z tej rundy służą do wyłonienia par półfinałowych. W meczu uczestniczą dwie drużyny po 4 osoby. Spotkanie składa się z 10 rund – w każdej rundzie zawodnicy każdej z drużyn otrzymują po 2 kamienie (czyli 8 na drużynę). Każdy z zawodników dokonuje pchnięcia kamienia – w trakcie ślizgu koledzy z drużyny pocierają lód specjalnymi szczotkami aby korygować prędkość posuwania się kamienia (co oczywiście wpływa na dokładność gdzie tenże się zatrzyma). Drużyna otrzymuje punkt jeśli jej kamień znalazł się bliżej punktu centralnego niż kamień drużyny przeciwnej (jednakże pod warunkiem, że kamień znajduje się nie dalej od punktu centralnego niż 183 centymetry). O zwycięstwie decyduje oczywiście większa liczba zdobytych punktów.
A po zawodach przegrani zawsze biorą wygranych na piwo. No cóż… w końcu curling stworzyli Szkoci, a nie skauci 🙂
Marek Rudnicki