POMYSŁ NA GIMNAZJUM
Od września 2003 zajdą pewnie zmiany w dotychczasowym podziale członków ZHP (zuchy, harcerze i harcerze starsi). Szczegóły nowego podziału widzicie na rysunku obok.
Czym jest spowodowany nowy podział? Jest spowodowany wprowadzeniem do naszego systemu szkolnictwa instytucji gimnazjum.
Pomysł na dostosowanie naszego związku do tej nowej sytuacji jest taki, żeby dla każdego poziomu szkoły istniała osobna grupa metodyczna (*).
Autorzy tego pomysłu (Rada Naczelna ZHP) uznali, że z każdą grupą wiekową (szk. podstawowa, gimnazjum i szk. ponadgimazjalna) należy pracować inaczej i dobrze jest ten podział jakoś formalnie zaakcentować. I tak powstali tytułowi harcerze „gimnazjalni”. Według nowego podziału właśnie oni będą nazywali się harcerzami starszymi.
CO Z TEGO WYNIKA DLA NAS
Czy z nowego podziału wynika, że nasze drużyny obecnie skupiające harcerzy ze szk. podst. i gimnazjum powinny się zdecydować na podział na dwie drużyny? Nie. Uchwała RN przewiduje istnienie drużyn wielopoziomowych, skupiających harcerzy w różnym wieku.
Drużynowy takiej drużyny musi pamiętać przygotowując zbiórki i planując pracę w dłuższej perspektywie, że inne potrzeby i możliwości mają jego młodsi harcerze a inne starsi.
Prowadzenie drużyny, w której harcerze są w różnym wieku jest zadaniem trudnym. niektóre formy pracy z młodszymi wyglądają dziwnie w wykonaniu starszych, a niektóre kierowane do harcerzy starszych przerastają możliwości młodszych.
Współistnienie takich dwu grup w drużynie wymaga z jednej strony pewnego wysiłku intelektualnego od młodszych, a z drugiej świadomej decyzji harcerzy starszych o zrzeczeniu się przyjemności bycia drużyną starszą na rzecz pomocy drużynowemu w „uharcerzaniu” młodszych.
Zaletą istnienia drużyny wielopoziomowej jest pozytywne oddziaływanie starszych na młodszych i wzajemne uczenie się od siebie ról, które przydają się w dorosłym życiu.
Nie bez znaczenie jest też to, że harcerze dłużej zostają w tej samej drużynie. Między harcerzami mają większe szanse zawiązać się przyjaźnie i drużyna jest dzięki temu bardziej zżyta. Harcerze lepiej znają swojego drużynowego, a drużynowy może planować pracę w dłuższej perspektywie.
Istotne jest to, żeby decyzja o tym jaką jesteśmy drużyną (wielo- czy jednopoziomową) była podjęta świadomie i z myślą o tym, że dla jakości pracy w drużynie kluczowe jest stosowanie przez drużynowego takiej metodyki, do jakiej dorośli harcerze. Jeżeli jest to drużyna wielopoziomowa należy pracować w drużynie wieloma metodykami jednocześnie. Z moich doświadczeń wynika, że jest to wielokrotnie trudniejsze, ale włożony wysiłek zwraca się również wielokroć. Wiem, co piszę.
Mirek Grodzki
Drużynowy drużyny wielopoziomowej
(*)Grupa metodyczna – grupa osób, dla której trzeba dobrać inną formę harcerskiej metody(**) osiągania zamierzonego przez nas cel.
Inaczej pracujemy z zuchami, inaczej z harcerzami starszymi. Inne dobieramy formy pracy, inny przygotowujemy program, inny zakładamy udział z życiu drużyny i inny wpływ na otoczenie.
(**)Metoda harcerska – metoda pracy z zuchami i harcerzami polegająca na wspieraniu ich rozwoju poprzez Przyrzeczenie i Prawo Harcerskie, uczenie w działaniu, system zastępów oraz ciągle doskonalony i pobudzający do rozwoju program. Wszystkie elementy są współzależne i stanowią spójną całość. Metoda harcerska jest skuteczna, jeżeli wykorzystuje się w swej pracy wszystkie te elementy.